Zintegrowane Centrum Komunikacyjne dla Lubelskiego Obszaru Funkcjonalnego to inwestycja komunikacyjna o architekturze zrównoważonej ukierunkowana na rozwój obszaru przemysłowego.

Centrum komunikacyjne, które powstanie w Lublinie, ma ożywić przeznaczoną do rewitalizacji dzielnicę i stać się miejscem spotkań, gdzie ludzie będą mogli spędzać wspólnie czas w atrakcyjnym otoczeniu z terenami zielonymi.

Dawny dworzec autobusowy stanowił przykład zabudowy z lat ’70 XX wieku o stalowej szkieletowej konstrukcji słupowo-ryglowej ze ścianami murowanymi zaniedbany pod względem architektonicznym, pełnił rolę dworca autobusowego uzupełniającego do Dworca Głównego usytuowanego przy alei Tysiąclecia na Podzamczu.

Nowy dworzec ma być przestrzenią przyjazną mieszkańcom i środowisku. W tym celu ogród na dachu, po którym będziemy mogli spacerować, oraz ściana jednego z kubików stworzą strefę zieleni łączącą dworzec z parkiem Ludowym. Wokół budynku będzie ułożona kostka antysmogowa, a teren zostanie obsadzony gatunkami roślin, które szczególnie sprzyjają produkcji tlenu. Oprócz przystanków dla autobusów miejskich i regionalnych projekt przewiduje również parking podziemny, postoje dla taksówek, stanowiska dla rowerów oraz ładowarki dla pojazdów elektrycznych. Plac Dworcowy z chaotycznego parkingu stanie się ozdobnym deptakiem, połączonym wizualnie i funkcjonalnie z dworcem kolejowym.

Budynek dworca Zintegrowanego Centrum Komunikacyjnego przy zrealizowanej spójności poprzedniej funkcji otrzymał modernistyczną formę i wskutek tego kontrastowego odróżnienia nie konkuruje z elewacjami historycznymi budynków i zabudowy miejskiej. Projektowany w sposób świadomie odmienny stylowo od istniejącej zabudowy dworca PKP o mocno zachowanych chronionych cechach historycznych. W projekcie wykorzystano wykończenia kolorystycznie i materiałowo naturalne, m.in. drewno, kamień, beton, stal szlachetna. Budynek dostosowany jest wysokościowo do otaczających zabudowań, a projektowany jak i istniejący wewnętrzny układ komunikacyjny uwzględnia ogólny kontekst lokalizacyjny.

Bryła dworca zostanie podzielona na dwa kubiki otoczone szklaną oranżerią, a wszystkie pomieszczenia będą oddzielone od hali głównej. Koncepcja „budynku w budynku” pozwoli na znaczne zmniejszenie kosztów utrzymania oraz ograniczenie hałasu.

Konstrukcja wiat peronów autobusowych w sposób dopełniający nawiązuje charakterem do zadaszenia budynku dworca m.in. przez słupy kielichowe (w których ukrywane zostaną piony kanalizacji deszczowej). W szklane panele tworzące pokrycie dachowe wiat wtopione zostały ogniwa fotowoltaiczne, które pełnią podwójną funkcję – zaciemnienia przed promieniami słonecznymi oraz dostarczenie energii do obsługi dworca.

Lokalizacja: Lublin
Rok: 2016
Powierzchnia budynku dworca: 1 420 m2
Powierzchnia całkowita terenu: 90 000 m2
Status: Konkurs
Klient: Gmina Lublin

Nagrody/wyróżnienia: World Building of the Year, WAF (shortlist 2019)